Zor İnsanlar

İnsanlar tanıyorum, bilinme ve tanınma duygusuyla mahvolan. İnsanlar tanıyorum, "mış gibi" davranarak kendi kendini görünmez kılan. İnsanlar tanıyorum, insanlara öfke duyan...

Bazı insanlar kendilerine dış dünyaya görünmek için müthiş bir profil çizmiştir. Kendilerinin olmadıkları, ama olmaya layık oldukları ya da olmak zorunda oldukları ideal insan profilidir bu. Gitgide kendi benliklerini yitirerek ya da derinlerde gizleyerek usta bir oyuncuya dönüşmeye başlarlar.

Neden hayatı tiyatro sahnesinde olmadıkları bir oyuncu rolüne bürünerek geçiriyor bu insanlar?

Neden yani?

Çok saçma.




Saçma diyerek konuyu kapatmak haksızlık olur aslında.

Düşünüyorum sebebini.

Belki de kendi benliklerini çok önemsedikleri için ve onu kusursuz görmek ve göstermek istedikleri için. Yani kendilerine kusuru yakıştıramayan insanlardan bahsediyoruz. Zaten genelde bir kusur gördüklerinde onu da çevrelerine paylaştırma eğilimindedirler.

Asla ve kat'a kendilerinde eksik ya da yanlış görmek istemezler. Çünkü onlar 'mükemmel' olmak zorundadırlar.

Kemal sahibi yaratıcımıza vermemiz gereken sonsuz muhabbeti, kendi aciz ve fakir, noksan zatımıza yöneltince böyle tirajikomik ve biraz da absürd tablolar çıkıyor karşımıza.

O mükemmel kişiliklerinin herkes tarafından bilinmesini ve takdir edilmesini isterler. Ama bunu dış dünyaya pek de aksettirmezler. İçten içe.. İçten içe hep bunun planını kurgularlar...

Zaten dikkat ederseniz insanları çok önemsiyor-muş gibi görünürler. Takdir bekledikleri kişileri ilgi manyağı yapabilir ya da onları hediye yağmuruna tutabilirler. Çünkü değer vererek değer kazanmak isterler..

Hayatları insanlara kendilerini beğendirmeye çalışarak, sürekli hayal kırıklığı içinde geçer çoğu zaman...

Ama insanlar bir türlü beğenemez, o istenilen ilgiyi gösteremez tam olarak hiç bir zaman..

Fıtrat bu, tam tersiyle karşılık veriyor işte.

Zor insanlardır bunlar vesselam..

Hem kendilerini, hem de çevrelerini yıpratırlar.

Elbet onlarla yaşamak zorundaysanız bir yolunu bulursunuz zamanla.

Mesela onlara hatalarını göstermekle uğraşmayın anlamazlar. Hatta size kusurlarınızı göstermeye çabalarlar.

Onlara zaman zaman istediklerini verin.. Asla yok saymayın, görmezden gelmeyin.

Şikayet etmeyin..

Zamana bırakın..